'Ik was aan de drank en sliep vaak buiten' - Hans

Hans

Rond mijn vijftigste raakte ik aan de drank. Ik had een goed leven, maar toch knaagde er iets, en dat werd erger toen mijn vader en broer overleden. Ik werd steeds bozer op alles en iedereen. En van een gezellige drinker veranderde ik in een alcoholist. Hierdoor verloor ik alles: mijn baan, gezin en huis. Dakloos zwierf ik over straat. Eenmaal beland bij De Binnenvest ging het langzaam beter met mij.

Voordat ik bij De Binnenvest onderdak kreeg, heb ik ruim een jaar overleefd op straat. Soms had ik een slaapplek, maar vaak sliep ik buiten onder een afdakje of in een boot. Al kon ik ook wel comfortabeler plekken vinden, zoals een invalidentoilet in het ziekenhuis of een bouwkeet. Daar was de aannemer trouwens blij mee, omdat ik de boel ’s nachts in de gaten hield. ’s Ochtends maakte hij me wakker met een kop koffie.

Naar het Sociaal Pension

Al was het straatleven zwaar, ik hield het toch een tijd lang vol. Ik bleef boos en negeerde koppig elke hulp. Uiteindelijk heeft een maatschappelijk werker van De Binnenvest me overtuigd om naar het Sociaal Pension te gaan. Hier kwam er wat rust in mijn leven. Bovendien raakte ik bevriend met een andere bewoner, Evert. We waren allebei aan de drank en kwamen allebei uit dezelfde plaats. Dat schiep een extra band.

“Vaak sliep ik buiten onder een afdakje, in een boot of op een invalidetoilet in het ziekenhuis.”
Hans

Mijn wil is terug

Evert dronk zoveel dat hij daaraan doodging. De laatste zes weken van zijn leven heb ik hem verzorgd. Op de begrafenis zag ik het verdriet van zijn ouders. En dát was het moment waarop ik dacht: dit wil ik mijn familie niet aandoen. De dag erna heb ik me ingeschreven bij een ontwenningskliniek. Ik zei zelf: ‘Mijn wil is terug’. Met ijzeren discipline lukte het me mijn verslaving de baas te worden. Nu weet ik dat ik geen borrel nodig heb om een leuke avond te hebben.

Ervaringsdeskundig begeleider

Inmiddels woon ik alweer jaren in een eigen huis. En werk ik als ervaringsdeskundig begeleider bij De Binnenvest. Ik help cliënten via activering op weg naar hun herstel en geef voorlichting, onder andere op scholen. Elke dag ga ik met plezier naar mijn werk. Laatst was ik bij mijn moeder van 90 jaar. Zij zei: ‘Ik heb me veel zorgen om je gemaakt, maar je bent er als een beter mens uitgekomen.’ Zo voelt het voor mij ook, en dat is begonnen bij De Binnenvest, die me geholpen heeft met zoveel meer dan onderdak alleen.