'Ik ben blij dat De Binnenvest er is' - Sophia
Door een gokverslaving kwam Sophia bij De Binnenvest terecht. Nadat zij was afgekickt, kon ze niet terug naar huis en belande ze in de specialistische opvang. Hieronder verteld zij haar verhaal.
"Toen ik drie, vier jaar oud was, riep ik al dat ik ooit verpleegster wilde worden. Daar is niets van terechtgekomen, omdat ik op mijn zestiende al moeder werd. Maar die behoefte om te zorgen bleef en kon ik lange tijd bij mijn moeder kwijt. Vanwege een hersenbloeding had zij verpleging nodig. Dus zodra mijn man en kinderen ’s ochtends de deur uit gingen en ik thuis alles aan kant had, ging ik naar haar toe. Dat deed ik graag.
Totdat mijn broertje op weg naar zijn werk overleed. Ik had deze baan voor hem geregeld en mijn moeder gaf mij de schuld dat hij was verongelukt. En daar herinnerde ze me dagelijks aan. Tot ik niet meer tegen de verwijten kon, en niet meer voor haar kon zorgen. Ik viel in een groot gat en om dat te vullen, ben ik gaan gokken."
In de specialistische opvang
"Ik ging elke dag naar patatzaken en koffietenten, overal waar een gokkast stond. Dat vond mijn man niet leuk. Uiteindelijk ben ik in een kliniek afgekickt van mijn gokverslaving. Maar mijn man wilde niet meer dat ik thuiskwam. Ik kwam in de specialistische opvang terecht, waar ik negen maanden heb gezeten."
Een eigen woning
"De Binnenvest heeft me geholpen met de schuldsanering. De begeleiding was er voor me, eerst in de opvang en daarna in een eigen woning. Ze hebben me geholpen met automatische incasso en hebben lange tijd mijn medicijnen beheerd, omdat ik zelf het overzicht niet had."
Begeleiding die niet los laat
"Ook al gaat het goed met mij, ik heb wel een paar keer een terugval gehad. Vaak trok ik dan aan de bel bij De Binnenvest, maar soms ook niet. In die tijd fietsten mijn begeleiders regelmatig langs om te kijken of de gordijnen open waren. Als dat niet zo was, wisten ze: foute boel. En belde ze aan.
Ik was bang het alleen te moeten doen, maar mijn begeleiding heeft me het zelfvertrouwen gegeven om weer op eigen benen te staan. Nu werk ik zelf voor De Binnenvest. Als vrijwilliger in het Sociaal Pension. Samen met het keukenteam bereid ik maaltijden voor de bewoners. Ik ben blij dat De Binnenvest er is."